OFF-8_II.1.3 Drones (UAV) en HAPS

Samenvatting

II - WELKE INSTRUMENTEN WORDEN GEBRUIKT VOOR OBSERVATIE?

 


1- DE VERSCHILLENDE plateformeN

1.3- Drones & High Altitude Platform (HAPS)

Drones, ook wel UAS (Unmanned Aerial Systems), UAV (Unmanned Aerial Vehicles) of RPAS (Remotely Piloted Aircraft Systems) genoemd, zijn kleine vliegtuigen (met een massa van minder dan 150 kg) die vanop afstand worden bestuurd. Ze zijn licht, responsief, wendbaar en goedkoop in vergelijking met bemande vliegtuigen en hebben daardoor een spectaculaire ontwikkeling gekend sinds het begin van de eenentwintigste eeuw.

Omdat het programmeren van een vluchtplan voor een drone nog eenvoudiger te implementeren is dan het opzetten van een luchtcampagne voor vliegtuigen kunnen de foto's op de meest gunstige momenten worden gemaakt. Regelmatige opnames kunnen eenvoudig worden gepland als dynamische monitoring van een bepaalde parameter vereist is.

In België is de maximaal toegestane vlieghoogte voor drones 90 m. Deze lage hoogte maakt opnames mogelijk met een zeer hoge ruimtelijke resolutie (van 5 cm tot 15 cm in multispectrale modus en van 1,5 tot 5 cm in RGB); de beeldkwaliteit wordt bovendien weinig beïnvloed door de bewolking.

De wendbaarheid van drones maakt het ook mogelijk om gegevens te verzamelen in zeer complexe fysische omstandigheden, en dit tegen lage kosten.

Er zijn vele soorten drones. Hun grootte en kracht bepalen hun autonomie, de lading die ze kunnen bevatten, de vlieghoogte, hun actiegebied, ...

Er wordt onderscheid gemaakt tussen fixed-wing drones (waarvan de start wordt uitgevoerd door handmatige lancering of gekatapulteerd door een elastiek), multi-rotor drones (zijn in staat om zoals een helikopter te zweven) en hybriede varianten.

Beeldopnamecampagne in het kader van het STEREO-project BEETPHEN, dat als doel heeft het potentieel van drones te bestuderen in de quantitatieve evaluatie van bladziektes in testpercelen

Platformen op grote hoogte, ook bekend als HAPS (High Altitude Pseudo-Satellite) of stratosferische platformen, zijn quasi-stationaire vliegtuigen die zeer lang op een hoogte van ongeveer 20 kilometer kunnen blijven. Dankzij deze hoogte kunnen ze uitgestrekte gebieden bestrijken (tot 500 km in diameter) en beelden met een zeer hoge resolutie leveren, terwijl ze boven het luchtverkeer blijven om risico's en verstoringen te vermijden. Ze worden daarom gebruikt als aanvulling op terrestrische en satellietnetwerken en leveren voornamelijk communicatie- en observatiediensten. Ze kunnen van verschillende types zijn: zwevende ballonnen (zoals de Google Loons), zonnevliegtuigen (zoals de Airbus Zéphyr) of stationaire luchtschepen (zoals de Stratobus van Thales Alenia Space).


Stratobus is een project van Thales Alenia Space. Het is een luchtballon van 140 m lang en 32 m in diameter, uitgerust met een autonoom elektrisch aandrijfsysteem en geschikt voor zeer lange missies (in de orde van een jaar) en grote ladingen (250 kg). Dit multi-missieplatform is ontworpen voor zowel civiele als militaire toepassingen op het gebied van observatie, telecommunicatie en navigatie. Bron: Wikimedia Commons.