Gepubliceerd op 16 september 2006
Op 16 september 1987 ondertekenden 24 landen van de Europese Economische Gemeenschap het "Protocol van Montreal betreffende substanties die de ozonlaag afbreken". Vandaag hebben reeds 180 landen dit akkoord onderschreven waarin wordt gestreefd naar een vermindering van de productie en het gebruik van een aantal CFK's (Chloorfluorkoolstofverbindingen), verschillende soorten halon en andere substanties waarvan is bekend dat ze medeverantwoordelijk zijn voor de afbraak van de stratosferische ozonlaag.
Schatting van de grootte van het ozongat boven Antarctica volgens de waarnemingen door het instrument SCIAMACHY aan boord van de satelliet Envisat
Bron: http://www.temis.nl/protocols/O3forecast.html
Het laatste evaluatierapport van de World Meteorological Organisation getuigt van de doeltreffendheid van de genomen maatregelen. Immers nadat de concentratie van ozonafbrekende substanties in de troposfeer tussen 1992 en 1994 en in de stratosfeer in de loop van de jaren 90 een maximum hebben bereikt, blijft hun aandeel afnemen. Het heropbouwen van de ozonlaag, ons planetair zonnescherm, zal waarschijnlijk wel meer tijd in beslag nemen dan aanvankelijk gedacht. Buiten de poolgordels is de afname van het stratosferisch ozon alvast gestopt. Maar daarbinnen blijft de ozonafbraak tijdens de zuidelijke lente aanzienlijk wanneer de voorafgaande winter zeer lage stratosferische temperaturen heeft gekend.
Dit complexe fenomeen wordt beïnvloed door een hele reeks factoren, waaronder de klimaatverandering. Het is vanzelfsprekend niet makkelijk onderscheid te maken tussen de effecten van de klimaatverandering enerzijds en de evolutie van de concentratie aan afbrekende substanties anderzijds.
Meer info:
Persbericht van de WMO
Ozon en UV groep bij het KMI
Instituut voor Ruimte-Aëronomie