Gepubliceerd op 6 december 2005
Met een oppervlakte van 371.000 km2 wordt de Kaspische Zee beschouwd als het grootste meer ter wereld, dan wel de kleinste binnenzee ter wereld. Zijn rustige en licht gezouten water vult een depressie die zich van noord tot zuid uitstrekt over een lengte van 1200 km tussen Europa en Azië. De hoogte van zijn waterpeil ligt momenteel 28 m lager dan het wereldgemiddelde van alle zeeën. In het verleden zijn er grote fluctuaties opgetreden zowel ten gevolge van variaties in de evaporatiegraad, maar ook door toedoen van de mens zoals bijvoorbeeld door het bouwen van stuwdammen. Door zijn ingesloten aard is de Kaspische Zee een bevoorrecht habitat voor een bijzondere flora en fauna (waaronder steur waardoor Iran en Rusland de grootste producten ter wereld zijn van kaviaar), maar maakt hem eveneens zeer kwetsbaar voor milieuverontreiniging, in het bijzonder door koolwaterstoffen. Het Kaspische bekken verbergt immers talrijke olieafzettingen.
Baki, de hoofdstad van Azerbajdzjan, is te zien op het beeld als een lichtgrijze vlek ten zuiden van het schiereiland van Abcheron (westkust). Het is vanuit Baki dat de beroemde onlangs in gebruik genomen 1762 km lange oliepijpleiding vertrekt naar de Middellandse Zee.
Op de oostkust van de Kaspische Zee, tegenover Baki, zijn in de Karakoemwoestijn lichtbruine vertakkingen te zien rond de monding van een momenteel bijna volledig uitgedroogde rivier. Deze woestijn omvat 80% van de oppervlakte van Turkmenistan en is daarmee een van de grootste ter wereld.
Ten zuiden van de Kaspische Zee biedt het Elboersgebergte onderdak aan de hoogste top van Iran en het Midden-Oosten, met name de inactieve vulkaan Demawend (5670m). De bergketen vormt een barrière voor de regenwolken, wat meteen ook het contrast verklaart tussen de vruchtbare omgeving ten noorden en de dorre woestijnen ten zuiden van het Elboersgebergte.
De grijze vlek onderaan het beeld, dus ten zuidwesten van het Elboersgebergte, is Teheran, de hoofdstad van Iran op zo'n 100 km van de Kaspische Zee.