De Tsunami van 26 december

#Beeldselectie

Gepubliceerd op 26 december 2004

QuickBird-beelden van Kalutara op de zuidwestkust van Sri Lanka. Het onderste beeld werd genomen minder dan 4 uur na de aardbeving en heel kort na de tsunami van 26 december. 
Credit DigitalGlobe

 

 

Spot-beelden van de Indische Andaman eilanden. Op het onderste beeld van 28 december is duidelijk te zien welke gebieden getroffen zijn.
© Spot Image 2004. All rights reserved.

Ikonos-beelden van Banda Aceh, Sumatra. Op het onderste beeld van 29 december is te zien welke verwoesting de tsunami heeft aangericht (een groot gedeelte van het land is verdwenen, de stranden zien er totaal anders uit, de infrastructuur is vernietigd).
Credit Space Imaging/CRISP-Singapor

De tsunami die op 26 december Zuidoost-Azië trof maakte meer dan 155.000 dodelijke slachtoffers en op dit ogenblik zijn er nog altijd 20.000 mensen vermist. Het aantal gewonden wordt geschat op meer dan 500.000 en het aantal daklozen op meer dan een miljoen. Deze verschrikkelijke balans maakt van deze aardbeving een van de meest dodelijke uit de recente geschiedenis.

Een tsunami (het woord komt uit het Japans en betekent "havengolf") is een "sterke golfslag van de zee als gevolg van een hevige onderzeese aardschok zoals een zeebeving, een onderzeese aardverschuiving of een onderzeese vulkaanuitbarsting. De aldus ontstane golven verplaatsen zich heel snel (verschillende honderden km/u), kunnen meerdere kilometers breed en verscheidene tientallen meters hoog zijn en veroorzaken grote schade op de kusten die worden getroffen" (Ifremer).

Het was een zeebeving met een kracht van 9 op de schaal van Richter (een van de krachtigste bevingen die de wereld ooit meemaakte) die op 26 december de enorme vloedgolven veroorzaakte welke de kusten in een straal van 2.000 km rond het epicentrum overspoelden. Indonesië, Sri Lanka, India, Thailand, de Maldiven en Maleisië werden het ergst getroffen, maar ook op de Afrikaanse oostkust, d.w.z. 6.000 km van het epicentrum, waren de gevolgen nog voelbaar.

Het epicentrum bevond zich voor het eiland Sumatra in Indonesië waar twee tectonische platen samenkomen (zie de site Earth Observatory of de site Planète Terre), in een subductiezone, d.w.z. een zone waar een oceanische plaat onder een continentale plaat of onder een recentere andere oceanische plaat doorschuift. De enorme energie - verscheidene miljarden keer groter dan die van de atoombom van Hiroshima - die plots vrijkwam door het doorschuiven van de Indisch-Australische plaat onder de Birma-subplaat als gevolg van de beving die de bovenste plaat een twintigtal meter naar omhoog duwde, tilde de complete waterkolom op en veroorzaakte de dodelijke vloedgolf.

De satellietbeelden die thans dagelijks gebruikt worden om de schade op te meten komen heel goed van pas bij de hulpverlening en de wederopbouw. Er werd uiteraard een beroep gedaan op het Internationaal handvest "Ruimtevaart en grote rampen" om de veiligheids- en hulpdiensten de nodige informatie te verschaffen voor een efficiënt rampenmanagement.

 

Slachtofferhulp: Tsunami 12-12

Satellietbeelden van de getroffen gebieden :
Beelden geleverd in het kader van het Charter Ruimtevaart en grote rampen
Beelden van de Quickbird-satelliet van Digital Globe