Gepubliceerd op 11 februari 2021
Dit prachtige beeld, gemaakt door Sentinel-2, toont een algenbloei rond de Stille Oceaan voor de kust van Japan.
Beeld verworven op 14 juni 2019 ongeveer 130 km van het eiland Hokkaido, het op een na grootste eiland van Japan, toont een deel van de algen 'bloei' die meer dan 500 km in diameter en 200 km breed was. Klik op het plaatje om het op de ESA-website te bekijken in zijn volledige resolutie van 10 m en kom meer te weten over de kenmerken ervan door op de cirkels te klikken. © Contains modified Copernicus Sentinel data (2019), processed by ESA, CC BY-SA 3.0 IGO
Algenbloei wordt veroorzaakt door een snelle vermeerdering van fytoplankton. Fytoplankton bestaat uit een geheel van microscopisch kleine eencellige of meervoudigcellige planten die in het water zweven. Het is het chlorofylgehalte van deze organismen dat verantwoordelijk is voor deze bijzondere kleuring van de oceaan op plaatsen waar deze massaal toeneemt, zoals wanneer een warme stroming botst met een koude stroming en wervelingen en opwelling van voedingsstoffen veroorzaakt vanuit de diepten van de oceaan naar het oppervlak.
Algenbloei is een natuurlijk en essentieel onderdeel van het mariene leven, maar door menselijke activiteiten kan het aantal algen toenemen. Schadelijke algenbloei kan worden gestimuleerd door milieufactoren zoals licht, hogere watertemperaturen en een teveel aan voedingsstoffen.
Fytoplankton speelt een cruciale rol in de oceaanbiologie en het klimaatsysteem. Als eerste schakel in de voedselketen in het mariene ecosysteem heeft het door zijn fotosynthetische activiteit ook een invloed op de mondiale koolstofcyclus. Het absorbeert kooldioxide op een schaal die gelijkwaardig is aan die van alle terrestrische vegetatie.
Daarom is het van essentieel belang de processen te begrijpen die van invloed zijn op de primaire productie van fytoplankton en de veranderingen in deze productiviteit consequent en systematisch te volgen naarmate het oppervlak van de oceaan opwarmt als reactie op de toename van broeikasgassen in de atmosfeer.
Jaarlijkse primaire wereldproductiviteit van 1998 tot 2018. In een artikel dat is gepubliceerd in het tijdschrift Remote Sensing, hebben wetenschappers gebruik gemaakt van gegevens van het Ocean Colour Climate Change initiatief om langetermijnpatronen van de primaire productie en de variabiliteit daarvan tussen de jaren te bestuderen. ©Ocean Colour CCI, Plymouth Marine Laboratory/ESA
Satellietgegevens kunnen worden gebruikt om de groei en de verspreiding van schadelijke algenbloei te monitoren, om te waarschuwen en de nadelige gevolgen voor de toeristische en de visserijsector te beperken. Recentelijk is ook gebleken dat satellietgegevens van fundamenteel belang zijn om een totaalbeeld te krijgen van fytoplankton, de rol daarvan in de klimaatverandering en de reactie daarop.
Dit blijkt uit een studie die is uitgevoerd in het kader van het ESA-project Biological Pump and Carbon Exchange Processes (BICEP) en die uitvoerig is beschreven in het artikel Shedding light on the ocean’s living carbon pump.