Gepubliceerd op 8 november 2018
Op 7 november werd de satelliet MetOp-C met succes gelanceerd vanaf Kourou, Frans-Guyana. Metop-C is de jongste telg van drie polaire meteorologische satellieten. Ze wordt naar een hoogte van 817 km gebracht, in dezelfde omloopbaan als haar oudere zusjes Metop-A en -B (gelanceerd in 2006 en 2012), zodanig dat de drie satellieten zich op dezelfde afstand van elkaar bevinden. De drie polaire satellieten van de Metop-reeks zijn complementair aan de Meteosat-satellieten die onze planeet observeren vanuit hun geostationare baan, zo'n 36.000 km boven de evenaar.
Bedoeling was oorspronkelijk dat de drie satellieten elkaar opvolgden om de continuïteit van data te garanderen, maar MetOp-C's twee oudere zussen zijn nog steeds in prima staat. EUMETSAT (Europese organisatie voor de exploitatie van meteorologische satellieten) krijgt daarmee een heuse constellatie waarmee het mogelijk wordt om een veelheid aan atmosferische variabelen continu en met nooit geziene nauwkeurigheid op te volgen: temperatuur- vochtigheids- en windprofielen aan het oceaanoppervlak, concentraties van gassen zoals kooldioxide, methaan, ammoniak, zwaveldioxide en waterstofsulfide, ...
De gegevens van de MetOp-satellieten worden gecombineerd met geostationaire satellietgegevens, en dienen zo als basis van de numerieke modellen die onze weersvoorspellingen mogelijk maken. Ze worden ook gebruikt voor de studie en het beheer van vervuilende emissies en voor het uitbrengen van op maat gemaakte waarschuwingen in geval van hoge gasconcentraties (vulkaanuitbarsting, rampen, vervuiling ...). Bovendien is het archief van gegevens dat sinds 2006 wordt verzameld een schat aan informatie waarmee we onze kennis kunnen verfijnen van langetermijn klimaat- en atmosferische verschijnselen, zoals de opwarming van de aarde en de toestand van de ozonlaag.
Een van de elf instrumenten aan boord van MetOp-C is een sensor genaamd IASI, die de infraroodstraling afkomstig van het systeem aarde-atmosfeer meet in meer dan 8000 spectrale banden. Door straling te meten als functie van de golflengte wordt het mogelijk om de gassen te peilen die zich in verschillende lagen van de atmosfeer bevinden.
De Belgische wetenschappelijke gemeenschap is sterk betrokken bij de exploitatie van dit instrument, gezamenlijk ontwikkeld door CNES en EUMETSAT. Dit geldt zeker voor het Belgisch Instituut voor Ruimte-Aëronomie, de ULB en de Universiteit van Luik, via twee projecten gefinancierd werden door BELSPO's programma Brain.be, en één project gefinancierd door het ESA/BELSPO-programma Prodex.