Gepubliceerd op 18 november 2010
De Merapi (“vuurberg” in Indonesisch) is een vulkaan die met zijn 2 914 meter hoogte oprijst boven de stad Yogyakarta in het centrum van het eiland Java. Met elke 5 tot 10 jaar een uitbarsting, wordt hij beschouwd de meeste actieve vulkaan van Indonesië te zijn. En doordat de vulkaan in een van de dichtstbevolkte gebieden van het land ligt, is hij ook een van de gevaarlijkste. Zijn pyroclastische wolken (uitstoot die bestaat uit een mengsle van gas en vaste deeltjes, as, slib en blokken, die snelheden kan bereiken tot 300 km/u en temperaturen tot wel 500°C) en zijn lahars vormen een continue dreiging voor zo’n 1,3 miljoen inwoners.
Op 26 oktober laatstleden, na 3 jaar inactiviteit, is de Merapi weer tot uitbarsting gekomen. Een mengsel van lava, rotsen en puin werd weggeblazen, en een aswolk werd tot 1,5 km hoogte uitgespuwd. Meerdere zeer geweldadige erupties volgden elkaar op, waaronder één die op 3 november assen uitwierp tot een duizelingwekkende hoogte van 20 km, en een andere die op 5 november pyroclastische stromen veroorzaakte die tot bij een dorpje 18 km van de krater reikte.
De activiteit van de vulkaan lijkt af te nemen, bedraagt de balans toch reeds 275 doden en bijna 380.000 mensen op de vlucht.
Terra ASTER-beeld van de Merapivulkaan genomen op 15 november 2010.
Image courtesy NASA/GSFC/METI/ERSDAC/JAROS and the U.S./Japan ASTER Science Team.Caption by Robert Simmon.
Klik op de afbeelding om haar in grotere resolutie te bekijken op de website van het NASA Earth Observatory
Op deze valsekleurenbeelden van ASTER, genomen op 15 november, zie je duidelijk in lichtgrijs een grote stroom vulkanische afzettingen, bestaande uit pyroclastische stromen en lahars die de bedding van de rivier Gendol op de flank van de vulkaan hebben ingenomen. Ten noorden van het golfparcours (in helderrood) is een grotere zone (in donkergrijs) totaal verwoest door de pyroclastische stromen en vervolgens bedekt met assen en rotsblokken. Deze donkere gebieden steken duidelijk af tegen het rood, dat op een gezonde vegetatie wijst. In lichtgrijs zie je de rookpluim, die naar het westen gestuwd wordt door de dominante winden. Onder de rookpluim ogen de velden en bossen donkerder rood neigend naar grijs doordat ze langzamerhand bedekt worden met assen.
Meer informatie