Herbebossing in Zuidoost Azië

Dit beeld genomen door SPOT-VEGETATION toont het schiereiland van Zuidoost Thailand tot Vietnam. Het geeft niet de ware kleuren weer maar is gemaakt op basis van waarden opgenomen in het midden-infrarood, nabij-infrarood en rood. Deze combinatie laat toe om een beter onderscheid te maken tussen dichte vegetatie in het groen en geen of weinig vegetatie in het bruin.

De kleine kaart toont de vergelijking van de vegetatie-indexen in 2000 en 2009. Hoe donkerder het groen, hoe hoger deze indexen. De toename van de groene gebieden is deels te wijten aan herbebossing programma’s die in de regio werden geïnitieerd gedurende de laatste 9 jaar.

Het vergelijken van satellietbeelden tussen 2000 en 2009 toont een duidelijke vergroening, die gedeeltelijk te wijten is aan een herbossingpolitiek in Zuidoost Azië

Het vergelijken van satellietbeelden tussen 2000 en 2009 toont een duidelijke vergroening, die gedeeltelijk te wijten is aan een herbossingpolitiek in Zuidoost Azië

Download de PDF

In verschillende landen in tropische gebieden bevinden de bossen zich in een overgangsfase. Totnogtoe was er netto afname in bosbedekking, maar nu begint deze langzaam weer te regenereren.

In deze overgangsfase krijgen bossen een relatief complex uitzicht met een afwisseling van eilandjes intact bos, volledig gekapte stukken en eilandjes bos in verschillende stadia van degradatie of regeneratie. Deze bossen in een overgangsfase, met hun heterogene landschap, zijn van groot belang voor een reeks ecologische parameters zoals het behoud van biodiversiteit, bodembescherming en waterbeheer en koolstoffixatie.

Dit overgangsproces grijpt plaats als een reactie op twee soorten situaties:

  • wanneer de economische ontwikkeling van een land voldoende werkgelegenheid biedt buiten de landbouwsector. Landbouwers laten hun velden dus achter, waardoor die stukje bij beetje opnieuw gekoloniseerd kunnen worden door het woud.
     
  • wanneer overheden of landeigenaars beslissen om bomen te planten op de verlaten velden. Ze kunnen hiertoe aangemoedigd worden door de schaarste van bepaalde bosproducten. Ook de vergoedingsmechanismen die voortkomen uit internationale milieuwetgevingen kunnen hierbij helpen. Een voorbeeld hiervan is REDD+ (Reducing Emissions from Deforestation and forest Degradation), dat de landen wil stimuleren hun tropische wouden te behouden. Ze werken met financiële compensaties voor de winstafname te compenseren die van deze behoudswerkzaamheden het gevolg is.

Recent onderzoek heeft aangetoond dat het herstel van de bossen op de ene plek, ontbossing elders in gang kan zetten. Het is dus nuttig de overgangsfase van de bossen te bestuderen op landschappelijke schaal, zodat ook de eventuele negatieve gevolgen van bosbehoud kunnen vastgesteld worden die het gevolg zijn van een verhoogde druk op andere grondgebruikstypes.

De evolutie van de bosbedekking kan opgevolgd worden door middel van verschillende types satellietdata. Hogeresolutiegegevens worden gebruikt voor de detectie van wijzigingen op locale schaal. Tijdreeksen aan lage resolutie kunnen deze analyse vervolledigen op regionale schaal. Dezelde lageresolutiedata kunnen ook gebruikt worden om veranderingen in productiviteit waar te nemen.